زمانی که کورته از کاپیتان در مورد جزییات پرواز پرسید، او اقرار کرد که از صدای وحشت زده خلبان متوجه شده که چیزیدرست نیست. خلبان گفت که این هواپیمای 

چارتر پرواز ۹۱۴ است که ۴ کادر پرواز و ۵۷ مسافر دارد و قرار بوده که از میامی به نیویورک برود! این لحظه ای بود که همه در اتاق کنترل برج مراقبت متعجب و شوکه شدند.
سپس دلا کورته از خلبان پرسید که آیا گم شده است؟ زیرا مقصدی که او قرار بوده به آن برسد، دست کم ۱۸۰۰ کیلومتر تا اینجا که فرود آمده، فاصله داشت و او همچنین گفت که اینجا کاراکاس ونزوئلا در آمریکای جنوبی است اما به هر حال او بدون هیچگونه اجازه ای، به خلبان گفت که می تواند در باند فرودگاه به زمین بنشیند.
بعد از آن، پس از زمانی که همه شلوغی ها خوابید، کادر پرواز و مسافران چنان به فضای متعجب آور اطرافشان نگاه می کردند که انگار از خوابی عمیق فرود آمده اند. سپس خلبان از مسئولین برج مراقبت پرسید که کجا هستند و چه اتفاقی افتاده است؟ مسئولین نیز به او گفتند که هواپیمای شما باید در ساعت ۹:۵۵ دقیقه در میامی فرود می آمده اما اینجا کاراکاس ونزوئلا است و البته ۳۷ سال نیز از زمان پرواز شده گذشته است؛ امروز ۲۱ می ۱۹۹۱ است.
خلبان بعد از اینکه همه این صحبت ها را شنید به طرز عجیبی شوکه شد و با خودش گفت: خدای من! خدای من!». خوان دلا کورته تمام تلاشش را به کار گرفت تا بتواند کمی خلبان را آرام کند و از بقیه کارمندان خواست تا کمک کنند که برای مسافران و خدمه پرواز، محلی برای استراحت پیدا کنند. زمانی که کارت شناسایی مسافران بازرسی شد، متوجه شدند که این ها دقیقا همان افرادی هستند که در پرواز ۱۹۵۵ بوده و سوار آن شدند. اما چیزی که همه را بیش از پیش متعجب کرد این بود که در طی این ۳۷ سال، هیچ آثاری از تغییر سنی در آن ها دیده نمی شد. انگار که آن ها دقیقه همان سنی را داشتند که در سال ۱۹۵۵ بودند، همان 

عکس، همان چهره، همان سن!